Bilo je pozno leto,nebom su sarali oblaci tmurni,
a osmeh njen poput beskrajnog zraka krasio je njeno prekrasno lice
rekoh joj dobro vece gospodjice,
a ona samo sapatom ozari svoje
lice I rece
dobro vece…..

Pogledi su nam se sreli poput talasa
poput nemira prodje udari lupi me vece.
Osmeh joj bese topao mio…
Nit sume talasi nit vece pece
nit zvone praporci nit boli nit sece,
samo pogled njen
I to tiho vece
I koraci koji nestaju
traju,
u nedrima mojim…..